Hardbrood is een houdbaar produkt. Al eeuwen geleden, in de tijd van de walvisvaart naar de Noordelijke IJszee, kregen zeelieden hardbrood mee als scheepsbeschuit. Vroeger maakte men vooral dik hardbrood, ook wel ‘stoethardbrood’ genoemd. Nu is het dunnere hardbrood in trek, dat ook wel wordt verkocht onder de naam ‘knappertjes’.

Bij het oogsten werd vroeger de laatste schoof met speciale zorg gebonden en uitgedorst als ‘Olle Wife’. Versierd met bloemen en omhangen met koek werd het ‘Olle Wife’ rondgedragen. Men veronderstelt dat de oude wijvenkoek, die ook nu nog zeer populair is, daaraan zijn naam aan te danken heeft.

Een echte streekspecialiteit. Op een bijzondere manier wordt het roggebrood bereid: met de ‘zoetpan’. Hierin zat een mengel van gebroken en geweekt roggebrood en stroop dat vooraf in de oven geplaatst wordt om te ‘broeien’. Deze werkwijze zorgt voor de specifieke smaak van het Gronings roggebrood.

Schoten zijn broodjes van melkdeeg gebakken. Een groot model puntbroodjes. Vroeger een specialiteit voor het Kerstontbijt en Nieuwjaarsdag.